Nie da się ukryć, że żyjemy w stosunkowo niebezpiecznych czasach, a przestępczość niestety częściej rośnie niż spada. Jesteśmy narażeni na wiele zagrożeń, między innymi na włamanie do domu i kradzież zgromadzonego mienia. Istnieje na szczęście skuteczny sposób, aby sprawić, że w domu będziemy czuć się naprawdę bezpiecznie, wystarczy zamontować w nim nowoczesny system monitoringu domowego.

Systemy monitoringu – kiedy się przydają?

Każdy z nas na pewno widział systemy zwiększające bezpieczeństwo pracowników i innych osób w budynkach użyteczności publicznej, urzędach czy sklepach. Są tam powszechnie stosowane od wielu lat, cały czas unowocześniane i wykazujące się wysoką skutecznością działania.

Dzięki nim wielokrotnie udało się zapobiec rozmaitym przestępstwom, nie tylko próbom włamania lub kradzieży, ale i poważniejszym zdarzeniom, np. napadom czy pobiciu. Bardzo często są połączone z systemem wzywającym na miejsce zdarzenia agencję ochrony lub policję, która ma większe szanse złapać sprawców na gorącym uczynku.

Monitoring domowy – czym jest, a czym nie jest?

Zanim przedstawimy budowę, wszystkie zalety i wady nowoczesnych systemów monitoringu domowego, musimy od razu wyjaśnić jedną ważną kwestię. Zamontowanie w domu kamer, czujników, alarmu świetlnego i dźwiękowego, nawet połączonych z policją przez Internet czy telefon, nie stanowi bezpośredniej ochrony przed wymienionymi wyżej zagrożeniami.

Mają jednakże do spełnienia zupełnie inną funkcję, a ich wyspecjalizowane zadanie polega przede wszystkim na:

• zniechęceniu przestępców, którzy widząc kamery monitoringu i czujki alarmowe, będą bardziej skłonni zrezygnować np. z włamania lub napadu rabunkowego;
• wspomnianym powiadomieniu stosownych służb;
• zebraniu ewentualnego materiału dowodowego, jeśli jednak doszło do przestępstwa, co pozwoli zidentyfikować sprawców, ująć ich i postawić przed sądem.

Monitoring domowy – które jego zalety warto podkreślić?

Wymienione wyżej zalety to nie jedyne pozytywne aspekty posiadania w domu skutecznego monitoringu. Specjaliści od bezpieczeństwa, montażu i wdrażania tego typu urządzeń podkreślają również:

• możliwość skorzystania z atrakcyjnych zniżek na ubezpieczenie domu i mienia, które w przypadku posiadania monitoringu oferuje większość towarzystw ubezpieczeniowych;
• obserwacja pozostawionych w domu zwierząt, a podłączenie do kamery głośników pozwoli uspokoić głosem rozrabiającego kota lub psa;
• możliwość zdalnego nadzoru nad osobami chorymi lub starszymi, zwłaszcza leżącymi w łóżku, co pozwala reagować w sytuacjach zagrażających ich zdrowiu czy życiu i wezwać pomoc nawet zdalnie, gdy nie ma nas w domu.

Monitoring domowy – z jakich elementów powinien się składać?

Aby szybko i skutecznie zwiększyć bezpieczeństwo domowego ogniska, należy odpowiednio dobrać wszystkie elementy tworzące razem system domowego monitoringu. Jeśli kompletnie nie znamy się na tym, to lepiej skorzystać z profesjonalnych usług firmy montującej taki sprzęt, bardzo często zajmującej się też ochroną.

Dzięki temu możemy mieć pewność, że będzie wysokiej jakości, trwały, właściwie podłączony, skonfigurowany i nie zawiedzie, kiedy będzie najbardziej potrzebny. Zazwyczaj monitoring jest dobierany do potrzeb konkretnego użytkownika, do jego indywidualnych wymagań. Wymaga to wcześniej wizyty w domu, sprawdzenia istniejących warunków i dopiero na tej podstawie sporządza się kompleksowy projekt.

Oczywiście nie jest to regułą, równie dobrze można skorzystać z gotowych zestawów, dostępnych w sklepach. Ich montaż wymaga jednak specjalistycznej wiedzy, chociażby podstaw elektrotechniki. Indywidualny projekt i usługi fachowców są więc zdecydowanie lepszym rozwiązaniem, a typowy system monitoringu domowego składa się z następujących elementów:

Kamer wysokiej rozdzielczości

Skoro domowy monitoring ma pełnić dwie podstawowe funkcje, odstraszającą oraz umożliwiającą obserwację wnętrza domu i posesji na zewnątrz, to pierwsze, co trzeba zrobić, to dobrać odpowiednie kamery. Przy ich wyborze warto zwrócić na takie parametry pracy jak:

• rozdzielczość, im większa, tym lepiej, na szczęście minęły już czasy kamer pokazujących mało wyraźny, ziarnisty obraz. Większość używanych obecnie ma rozdzielczość co najmniej HD, chociaż powoli obowiązującym standardem staje się rozdzielczość 2K (2560 × 1440 pikseli), a nawet 4K (3840 × 2160 pikseli);
• szeroki kąt widzenia;
• możliwość pracy w nocy, w podczerwieni, na zasadzie zbliżonej do wojskowych noktowizorów lub wzmacniaczy obrazu;
• wbudowany czuły mikrofon przekazujący nagrane dźwięki do specjalnego rejestratora, dysku sieciowego lub bezpośrednio do przestrzeni w chmurze;
• integracja z czujnikiem ruchu, dzięki któremu kamera zwraca się błyskawicznie w stronę potencjalnego zagrożenia, oraz alarm dźwiękowy i źródło silnego światła;
• wysoki współczynnik odporności na uszkodzenia mechaniczne oraz, w przypadku kamer montowanych na zewnątrz, także na niekorzystne warunki atmosferyczne, zwłaszcza wilgoć i gwałtowne wahania temperatury;
• łatwość instalacji i konfiguracji takiego urządzenia, co w przypadku kamer z gotowych zestawów można zrobić we własnym zakresie, nawet bez pomocy specjalisty;
• integracja z nowoczesnymi systemami rozpoznawania twarzy, co pozwoli zidentyfikować domowników i inne osoby upoważnione do wejścia na naszą posesję lub do domu.

Jeśli zaś chodzi o rodzaj kamery do takiego monitoringu, to ich wybór jest niezwykle szeroki, począwszy od najprostszych modeli, które dokonują zapisu na dołączonej karcie pamięci SD, a najbardziej popularne modele kamer to:

• kamera statyczna, przeważnie model tubowy, nazywany z języka angielskiego bullet, o szerokim kącie widzenia pozwalającego dokładnie monitorować określony obszar przestrzeni wewnętrznej lub zewnętrznej;
• kamera ruchoma typu PZT (Pan-Tilt-Zoom), dzięki której można prowadzić dozór praktycznie w 360 stopniach, najbardziej zaawansowane modele umożliwiają także przybliżanie obrazu, a samo sterowanie kamerą odbywa się ręcznie, automatycznie wg schematu oprogramowania lub integruje się ją z systemem wykrywania ruchu;
• kamera w kształcie charakterystycznej kopułki, nazywanej z angielskiego dome, przeważnie instalowana pod sufitem wewnątrz budynków.

System podłączenia kamery celem przesyłania obrazu

Równie ważny, jak wybór właściwej kamery, jest sposób jej podłączenia celem przesyłu i rejestracji obrazu. Możliwości wyboru w tej kwestii ograniczają się zazwyczaj do dwóch podstawowych opcji, tradycyjnego podłączenia przewodowego lub praktyczniejszego bezprzewodowego.

Najpoważniejsze ograniczenia metody przewodowej to ograniczony zasięg pociągnięcia kabli wewnątrz albo na zewnątrz budynku, konieczność ich odpowiedniego zabezpieczenia przed przecięciem czy warunkami atmosferycznymi. W pobliżu kamer musi też być zamontowany wspomniany system zapisu, który także może ulec celowemu lub przypadkowemu uszkodzeniu, z utratą zapisanych danych włącznie.

Dlatego lepiej zdecydować się na wysoce funkcjonalne kamery bezprzewodowe, monitoring WiFi, a jego niepodważalne zalety to:

• brak konieczności zakupu dużej ilości wysokiej jakości przewodów, dzięki czemu można obniżyć koszty całej inwestycji;
• nienaruszanie konstrukcji ścian, nie ma potrzeby ich kucia czy wiercenia dużej ilości otworów;
• możliwość niemal swobodnego montażu kamer, wszędzie tam, gdzie sięga zasięg używanego routera WiFi;
• bardzo szybkie uruchomienie całego systemu domowego monitoringu, a podłączenie kamer i ich konfiguracja zajmuje przeważnie tylko kilka godzin;
• łatwe przenoszenie kamer w nowe miejsce, np. w przypadku, gdy się przeprowadzamy;
• możliwość zdalnego monitoringu za pomocą np. smartfona.

Czy istnieją ograniczenia prawne użycia monitoringu domowego?

Niezwykle istotną kwestią montażu i użytkowania monitoringu domowego jest jego zgodność z obowiązującymi w tej kwestii przepisami prawa. Używane w domu kamery podlegają przepisom RODO, czyli Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r, dotyczących fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych. Warto nadmienić, że obserwowanie własnego domu jest w większości przypadków całkowicie legalne i może obejmować takie strefy, do których mamy prawo własności lub użytkowania, jak:

• drogi dojazdowe do naszej posesji i wjazd do niej;
• wejście do domu, czyli drzwi zewnętrzne;
• fasadę budynku i okna;
• teren bezpośrednio należący do danej posesji, czyli ogród, garaż i podjazd.

Prowadząc obserwację wymienionych wyżej obszarów należy pamiętać, że bezwzględnie nie wolno nagrywać posesji sąsiadów i należącego do nich budynku. Jest to poważne naruszenie przepisów prawa decydujących o prywatności, co może skutkować odpowiedzialnością karną i finansową, a w skrajnych przypadkach istnieje możliwość uznania tego za stalking, czyli nękanie. Takie same zasady, jak rejestracji obrazu, dotyczą nagrywania dźwięku, także wymaga to wyrażenia zgody przez osoby trzecie.

Warto także informować odwiedzających nas gości o używaniu monitoringu wewnętrznego, a jeśli nie wyrażą zgody na nagrywanie, to natychmiast trzeba go wyłączyć. Dla zwiększenia poziomu bezpieczeństwa można też umieścić w widocznym miejscu tabliczkę informującą, że dom jest monitorowany. Zapisane obrazy wolno nam przekazać wyłącznie uprawnionym do tego służbom, przede wszystkim policji, jeśli dojdzie do nieuprawnionego wtargnięcia na naszą posesję czy domu, co może ułatwić przeprowadzenie śledztwa.

Piotr Płucienniczak

49 lat, copywriter, który w miarę bezproblemowo przeszedł w życiu niejeden remont. Mimo że wiele prac budowlanych leży poza moim zasięgiem, to lubię zdobywać nową wiedzę z tej pasjonującej dziedziny i dzielić się nią z innymi. Mam nadzieję, że to, o czym piszę, okaże się przydatne i pozwoli pomóc w budowie domu Waszych marzeń, a wszelkie remonty nie będą Wam już straszne.